goen

ဆက်ဗဵုအာဝေါဟာ( Goen ၊ gön  ကဵု göṅ )ညိအဴ။

လူဇေန်ဘာဂျ်

နိရုတ်

ဝေါဟာကၠုၚ်နူ ဂျာမာန်သၠုင်တြေံ gān, gēn

ဗွဟ်ရမ္သာင်

• IPA^(key): /ˈɡo.en/, [ˈɡoː.ən]

ကြိယာ

goen (third-person singular present geet၊ preterite goung ဝါ gung၊ past participle gaangen ဝါ gaang၊ past subjunctive géing ဝါ ging၊ auxiliary verb sinn)

1. အာ။