အခြင်
မန် [ပလေဝ်ဒါန်]
ဗွဟ်ရမ္သာင်[ပလေဝ်ဒါန်]
နာမ်[ပလေဝ်ဒါန်]
အခြင် (akhraṅ)
- ပရူပရာ အရာမွဲမွဲ ဗီုမနွံဒၟံင်။
- ကၠတ်ထဝ်နန်ထဝ် အသဝ်က္ၜန်က္ၜောဲ အခြင်ဍုင်ဂှ် ဒယှ်ဂၠိုင်နဲ (လိက်မေဃသန်)
- ဗရုအသံ ဂမြံသဒ္ဒ၊ ကတဵုဒှ်အခြင် သဘင်ဇၞော်ရ၊ လုဍုင်တမ္ညဝ် လလောင်အဝ်ဇ။ (လိက်သင်ဂဒါ၊ဖ သဳလဝန္တ)
- အရာဂမၠိုင် မနွံကဵု ဗီုပြင်မတုပ်ရေင်သကအ်။
- ဗဒှ်သဘင်က္ဍင် အခြင်နာနာ၊ ပေါဲဒဵု ပေါဲဍာ် ဂၠိုင်သာ်ပြကာ (လိက်မိဒေဝကိန္နရဳ၊ နာဲသိုက်ဇု)
- မဍိုက်ပေင်တဴ ကုအရာမဒးဂၞပ်စိုတ်ဂမၠိုင်
- အဵုရုပ်အခြင် ဟးက္ၜင်ထဝ်ယာဲ။
တြာဲ[ပလေဝ်ဒါန်]
- English:condition
- မြန်မာ:အကြောင်း၊ အခြင်းအရာ၊ ဂုဏ်သရေ (a.kraung:| a.hkrang:a.ra| gunsa.re)
သမ္ဗန်[ပလေဝ်ဒါန်]
အခြင် (akhraṅ)
- ဒဒှ် မဒှ်ဒၟံင်၊ နွံဒၟံင်၊ စိုပ်ဒၟံင်
- အခြင် မဒှ်ဨကရာဇ် မာင်ဗၠာဲဂှ် ဟွံတီ (သၠပတ်ဒ္ၚောဝ်သၜောမ်)