လူပျို
ဗဵုရံၚ်ဝေါဟာ: လပျို တဏအ်။
နိရုတ်
[ပလေဝ်ဒါန်]လူ (lu, “မၞိဟ်”) + ပျို (pyui, “ဗၠာဲ”)
ဗွဟ်ရမ္သာင်
[ပလေဝ်ဒါန်]နာမ်
[ပလေဝ်ဒါန်]- လူပျို (lu-pyui)
ကေတ်ဝေါဟာဗီုတဏဟ်ဂမၠိုင်
[ပလေဝ်ဒါန်]- လူပျိုကြီး (lu-pyui-kri:)
- လူပျိုခေါင်း (lu-pyuihkaung:)
- လူပျိုစကားပြော (lu-pyuica.ka:prau:)
- လူပျိုနာ (lu-pyuina)
- လူပျိုပေါက် (lu-pyuipauk)
- လူပျိုရံ (lu-pyuiram)
- လူပျိုလှည့် (lu-pyuihlany.)
- လူပျိုလုပ် (lu-pyuilup)
- လူပျိုဟိုင်း (lu-pyuihuing:)