ရှ်
နိရုတ်
[ပလေဝ်ဒါန်]ရသ> ရသ်/ရဟ်/ရှ်။
ဗွဟ်ရမ္သာၚ်
[ပလေဝ်ဒါန်]နာမ်
[ပလေဝ်ဒါန်]- ရှ် (rah)
အာရီုမဂပ်ဝ်ဒုၚ်စသိုၚ် နလ္တာ်။ စၞစကဵုဒှ်၊ ဝတ္ထုမမိက်ကဵုမွဲမွဲကဵုဒှ် လုက်ဗစုက်ကဵုလ္တာ်တုဲ ဂွံတီကေတ် မပ္တံဍာတ်၊ ဖျးရ။
- (ဂၠဴမ္ဂးဂှ်) ကမတ်ချောဲဆံက် မအောန်ကဵုရှ်ဂှ် မစရ။ (ဇ-၂၈၆၊ အစွောအ်။)
ပွံၚ်အက္ခရ် နဲတၞဟ်
[ပလေဝ်ဒါန်]ရသ၊ ရဟ်၊ ရသ်။
ဝေါဟာတၟုပ်
[ပလေဝ်ဒါန်]ရှ်ဗှ်၊ ရှ်ရသ၊ ရှ်သာ၊ ရသာရီု။
ဝေါဟာလွာ
[ပလေဝ်ဒါန်]- ရှ်ကတၚ် (rhkataṅ)
- ရှ်ကြောအ် (rhkroʼ)
- ရှ်ဍာတ် (rhḍāt)
- ရှ်ဍောၚ်ပ္ကဴ (rhḍoṅpkao)
- ရှ်တိ (rhti)
- ရှ်ပ္ဍုၚ် (rhpḍuṅ)
- ရှ်ဖျး (rhphyaḥ)
- ရှ်ဖျိုတ် (rhphyiut)
- ရှ်ဗစိုတ် (rhbaciut)
- ရှ်ရိၚ် (rhriṅ)
- ရှ်လိက်ပတ် (rhlikpat)
- ရှ်အမြိုတ် (rhʼamriut)
ဝေါဟာဒစး
[ပလေဝ်ဒါန်]- ကအ်ဗၠး (kaʼblaḥ)
- ကအ်လီု (kaʼliuṃ)
- ရှ်ဗှ်ဟွံမွဲ (rhbhhwaṃmwoa)