ခမဳ

မန်

ခမဳသင်မန်ဟီုဂလာန်ကဵုပရင်မဆေင်ကဵုဂကောံသၚ်သၟတ်မန်ဂမၠိုင် (khamīsaṅmanhiuṃgalānkeuparaṅmacheṅkeugakoṃsaṅsmatmangamliuṅ, “Mon monks discuss Mon Young Sangha's”)

ခမဳသင်သေံလ္ၚောဝ်ရှေ်သှေ်ရဴဂဴသာသနာကျာ်ဗုဒ္ဓကဵုအစာဥပ္ပဇ္ၛာဲဂမၠိုင် (khamīsaṅseṃlṅowrhekshekraogaosāsanākyākbuddhakeuʼacāʼuppajjhāygamliuṅ, “Thai Monks offer offerings to Buddhist deities and teachers.”)

ခမဳသင်ကြုက်ကၠောန်ပရေင်ယေန်သၞာင်ညးတံဂမၠိုင် (khamīsaṅkrukklonpareṅyensnāṅñaḥtaṃgamliuṅ, “Chinese monks are their traditional cultural activities.”)

ခမဳခရေတ်ယာန်လ္ၚောဝ်ရှေ်သှေ်ရဴဂဴသာသနာကျာ်ထာဝရဂမၠိုင် (khamīkharetyānlṅowrhekshekraogaosāsanākyākthāwaragamliuṅ, “Christian monks make offerings to the Eternal Church.”)

ခမဳဂျိန်ကဵုကောန်ကွးဒါယကာညးတံဂမၠိုင် (khamīgyinkeukonkwaḥdāyakāñaḥtaṃgamliuṅ, “Jain monk and their disciples.”)

ဗွဟ်ရမ္သာင်

• IPA^(key): /khaʔmɒə/
• 

  ရမျာင်

  (ဝှာင်)

• 

  ရမျာင်အရေဝ်

  (ဝှာင်)

နိရုတ်

(မန်တြေံ စဵုကဵု ၁၂ ဗွဝ်ကၠံ)
"ဂုံဤ" (ဂုမ်ဣဳ)၊ (ယင်ဂုံဤဂုံလောင် မလၞောမ်သီလ် ဍေယ်ကာလ် သတြု ဗုံရူက်ဂေါး ပ္လိည် မသက်ကုတာဝ် ဟန်ဗိဟာရ်ကုံကုံ၊ (ယင်ခမဳဂမၠိုင် မနွံသဳလ ပ္ဍဲကာလ သတြုပရိုက်ဂှ် ပ္လီု မသက်ကုတဴ ဟန်ဘာတအ်ဂှ်တအ်ဂှ်)။ (လိက်တၟအ်ယှိုယ်သဳခုင် ဂ၊ ၅၃ - ဃ၁၊)။ "ဂုံဤ" (မနာမ်) မကၠုင်နူ ကြိယာတမ် (အေင်)။ မဂွံအဓိပ္ပါယ် ညးမအေင်/ ညးမဝေင်ပါဲ။

(မန်လဒေါဝ် ၁၃- ၁၆ ဗွဝ်ကၠံ)
"ဂမ္အီ"(ဂမ္အဳ) (ဘလ္လိကဂဟ် ပဂမ္အီတုယ် ပမရ်ဝိပဿနာတုယ်။ (ဘလ္လိကဂှ် ပခမဳတုဲ ပၟဝ်ဝိပဿနာတုဲ။) (လိက်တၟအ်ကျာ်လ္ဂုင်၊ ခ၊ ၁၁)။ ဂုံ ရမ္သာင်ဂၠိင်ဂှ် ဒှ်အာရမ္သာင်ဂၠေအ် "ဂမ်"

(မန်တၟိ နူ ၁၇ ဗွဝ်ကၠံ)
"ဂမှီ"(ဂမှဳ)(မဂှ် တၞဟ်နဂွံကဵု ပတိတ်ရမ္သာင်သာတုဲ ကွက်စုတ်လဝ် ဟ)။ (အပေါတ် ခရိခရာ မသာဓါ ကဵုခမှီ မပ္တံ သပိုင် သ္ၚာ သကိုပ် ခါယဗန် ဗဗေင် နိင် တနိင် ထဍိုဟ်ဍာ်။ (လိက်ခၞိင်ကျာ်မုဋ္ဌော၊ ၉၊ ဍုင်ဗဂေါ မဒှ်ခၞိင် ဒေအ် တၠညးဗညာဒလ၊) နူကဵု ဂမဳဂှ် ဒှ်အာ ခမဳ။

{ဂုံဤ -> ဂမ္အီ -> ဂမှီ၊ ဂမဳ -> ခမဳ}

နာမ်

ခမဳ (khamī)မၞိဟ်တြုဟ် မဒှ်ကောန်ဂကောံသာသနာတုဲ ဟွံဒက်ဘဝသ္ၚိကၟိန် ဗွဲမဂၠိုင် မပဒတဴ မွဲစွံ ပ္ဍဲဘာလကျာ်။

တြာဲ

1. (ဗုဒ္ဓဘာသာ) monk.
2. (သာသနာ)