ထၟိက်

မန် [ပလေဝ်ဒါန်]

နိရုတ်[ပလေဝ်ဒါန်]

နူကြိယာတမ် ထိစ် ( မန်တြေံ)၊ ထ+မိစ် = ထၟိစ် (နာမ်)၊ ထၟိတ် ဒှ်အာ ထၟိက်။ ကြိယာ ထိစ် (မန်တြေံ) နဒဒှ် မနာမ်ဂှ် တုံဟိစ် (မန်တြေံ) (ထ = တ+ဟ) နကဵုမန်ခေတ်လၟုဟ်မ္ဂး သ္ဒးဒှ် တဟိတ်။ ဆဂး မအရေဝ်ဏအ် ဟွံဆက်ပြာကတ်တုဲ စၞးဂှ် ထၟိက် ဂှ် ပြာကတ်ဂၠိုင်ရ။

ဗွဟ်ရမ္သာင်[ပလေဝ်ဒါန်]

IPA^(key): /tʰamoɪk/

နာမဝိသေသန[ပလေဝ်ဒါန်]

ထၟိက် (thmik)

ဒဒှ် မဒှ်နွံကဵု လပါ်ခိုဟ်၊ ဒဒှ်မနွံကဵု ဒ္ဂေတ်၊ ဒဒှ်မနွံကဵုပညာ။

ပူဂိုလ်ထၟိက်ဂှ် ပသကအ် ပမိတ်သဟာဲညိ။